Vandaag vertel ik graag wat over mijn ervaring met een verblijf in een gastfamilie in het buitenland. Voor mij was dit zo'n leuke en leerzame ervaring, waar ik met veel plezier op terug kijk! Ik neem je graag mee naar 2011, toen ik samen met vriendin Desi bij een gastfamilie in Sucre, Bolivia verbleef.
Gastgezin in Sucre, Bolivia
Terwijl we aan het dromen waren over onze reis van 8 maanden door Latijns-Amerika stond voor ons beide 1 ding vast, we willen een langere periode op 1 plek blijven, het liefste bij een gastgezin.
Via een kleine, lokale organisatie (die helaas op dit moment niet meer bestaat) konden we dit regelen, het fijne is dat we dit in combinatie konden doen met Spaanse lessen, vrijwilligerswerk en dus het gastgezin.
Zo op het eerste oog leek Sucre ons ook een leuke plek om wat langer te verblijven, wat we er vooraf aan informatie over hebben kunnen vinden was het een stad met een gemoedelijke sfeer & in de binnenstad prachtige koloniale gebouwen. Informatie over een eventueel gastgezin heb je in het begin nog niet, dat komt pas later, op het moment dat je alles zo ongeveer geregeld hebt.
Ongeveer 2 maanden voor aankomst in Bolivia ontvangen we een omschrijving over ons gastgezin:
"Jullie verblijven in een klassek Boliviaans gezien, er wonen meerdere gezinnen in dit huis. Het gebeurt hier regelmatig dat er verschillende ooms/tante's/opa's en oma's onder één dak wonen. In het huis waar jullie gaan verblijven wonen twee zussen met hun kinderen. Het is daarnaast gebruikelijk dat kinderen lang thuis blijven wonen, soms zijn ze zelfs al getrouwd.
Jullie kamer is in het gedeelte van Señora xxx en haar zoon xxx (25 jaar). Ze hebben een hond en en kat. Jullie slapen samen om één kamer en hebben een eigen badkamertje.
Het is een middenklasse gezin, alle kinderen studeren en zoon xxx is zelfs naar Europa geweest! Hij spreekt ook best wat Engels en wat Duits.
In de avond danst hij in een folkloristische dansshow, wie weet kan hij jullie nog wat leren! De vader van het gezin woont in de stad Cochabamba, waar hij werkt als kok in een eigen restaurant. De vader en moeder zijn dus niet meer samen.
Het huis waar jullie gaan verblijven staat in het historische centrum van de stad en bijna alles is op loopafstand te vinden.
Dit gezin eet tussen de middag altijd gezamenlijk en uitgebreid warm eten. Ze vinden het erg leuk om ook voor jullie te koken, willen jullie graag mee eten of trekken jullie liever je eigen plan? "
* Wegens privacy heb ik zowel de moeder als zoon in dit verhaal XXX genoemd, uiteraard hebben wij wel de juiste namen ontvangen.
Tevens ontvangen we de adresgegevens (voor zowel ons zelf als de thuisblijvers om post te versturen) en krijgen we een aantal telefoonnummers van de organisatie, mochten er vragen zijn kunnen we deze altijd stellen. Ook moeten we dichter naar aankomst in Sucre doorgeven wanneer we precies zullen arriveren zodat ze ons kunnen opvangen bij aankomst.
Met bovenstaande informatie over het gastgezin moesten we het dan ook doen. Foto's zouden we wellicht nog krijgen, maar zoals meerdere dingen in de Boliviaanse cultuur is dat een beetje op z'n beloop gelaten en hebben we deze voor vertrek nooit ontvangen. Niet erg dan kan je fantasie nog een beetje de vrije loop nemen!
Aankomst in Sucre & gastfamilie
Zoals afgepsroken heben wij doorgegeven hoelaat en met welke bus wij naar Sucre zouden reizen. Dat blijft lastig want je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren. Iets later dan gepland arriveerden we vroeg in de middag in Sucre.
We hebben de organisatie een belletje gegeven en niet veel later werden we opgehaald, alles ging goed volgens plan. We kregen wat informatie en werden naar het gastgezin gebracht.
In het begin is dat een beetje wennen, je spreekt de taal nog niet voldoende om alles volledig te kunnen begrijpen en ins ons geval waren we ook vrij onzeker over ons Spaans. We werden hartelijk ontvangen, kregen onze kamer(s) te zien en zaten niet veel later met de gehele familie te lunchen (jep, meteen 3 gangen met ooms, tantes, neefjes, nichtjes). Na de lunch hebben ze ons wat zaken uitgelegd over hoe de douche (warm water met electra) werkt en wat over de stad verteld. Wat we waar kunnen vinden.
Leuke dingen doen met de familie
De eerste dagen zijn dus wat onwennig, maar nadat je elkaar beetje bij beetje beter leert kennen bouw je een band op met elkaar en ga je naast de dagelijkse dingen ook gezellige, leuke dingen doen met elkaar:
✔ Met moeders & zusje naar de bioscoop (ook heel handig om te taal te leren).
✔ Met een van de broers & zusje naar een show met verlichte fonteinen.
✔ Familiefeestje(s) waar ook oma uit La Paz voor over gevlogen komt.
✔ Heel veel uitgaan en feestjes met de oudste zoon van het gezin, op onder andere een van de grootste jaarlijkse feesten van Sucre. Ook de oudste dochter was hier wel eens bij aanwezig.
✔ Dagje met het hele gezin erop uit op het platteland van Bolivia, picknicken, pootje baden, spelletjes doen.
✔ Met zusje en kleine nichtje (kleinkind) naar de nagelsalon voor een manicure/pedicure.
✔ Met een van de familie leden ergens een drankje gaan doen, in een café, restaurant of verse sapje(s) drinken op de lokale markt.
✔ Met de oudste broer mee naar de show waarin hij danst, heel tof!
Afscheid nemen
Aan alles komt een einde, zo ook aan onze tijd bij het gastgezin.
We hebben zoveel tijd met elkaar doorgebracht in korte tijd, dat het ineens heel raar is dat je weer weg gaat. Je zit zo in het ritme van je leven daar.
Het afscheid nemen viel ons ook zwaar, het was emotioneel en in de taxi naar het busstation heb ik dan ook een traantje moeten laten. Lang leve facebook, waarbij je makkelijk met elkaar in contact blijft!
Hoe kijk ik er achteraf op terug?
Mijn periode bij het gastgezin heeft me een aantal dingen gebracht:
- Te ervaren hoe het gezinsleven in een andere cultuur eraan toe gaat. Je krijgt alles mee, van de traditionele keuken tot aan de verhoudingen binnen een gezin. Je leert hierdoor ook veel over de lokale cultuur.
- Door tijdelijk bij een familie te wonen leer je heel snel locals kennen en wordt je meegenomen naar plekken en aangelegenheden waar je als toerist zijnde niet zo snel komt.
- Doordat de familie geen Engels spreekt moest alle communicatie in het Spaans. Hierdoor verbetert de taal die je aan het leren bent enorm snel. Ditzelfde geld voor de andere lokale contacten die je krijgt door het gezin. Super handig dus!
- Gezelligheid! Het heeft onze tijd in Bolivia zoveel gezelliger gemaakt! We hebben samen met de oudste zoon zoveel leuke feestjes en bezocht!
- Een tweede familie aan de andere kant van de wereld. Met name in de begin periode dat we weer in Nederland waren hebben we nog veel contact gehad met onze Boliviaanse moeder. Na verloopt van tijd wordt dat wel wat minder, echter op dit moment is er nog steeds contact met de meeste familie leden van het gezin waar we verbleven via Facebook. Je krijgt toch wat mee van elkaar leven.
- Je beseft je dat niet altijd alles vanzelfsprekend is!
En ook erg leuk... zij leren ook wat van onze cultuur & gebruiken. Zo heeft ons gastgezin kennis gemaakt met de muziek die wij luisteren, met de Nederlandse keuken en onze familiebanden. Onze gastmama heeft zelfs "hutspot" voor ons gemaakt! (in ieder geval een poging gedaan tot!)
Reactie plaatsen
Reacties