Argentinië 2016 - Patagonië
April 2016, ik sprong een gat in de lucht toen ik een uitnodiging kreeg voor een studiereis naar Patagonië! Het was nog even lastig of het zou lukken om te gaan, omdat ik op dat moment nog in de lappenmand zat door de operatie aan de zee-egel stekels die ik heb over gehouden aan de reis naar de Filipijnen. Ervanuit gaande dat ik hersteld zou zij in mei heb ik me opgegeven voor deze reis!
Lees mee hoe deze korte, maar fantastische reis is verlopen.
Heenreis
Niet geheel verassend begint de reis in Buenos Aires. Er is een directe verbinding Amsterdam - Buenos Aires met KLM, echter omdat deze reis op uitnodiging van Aerolineas Argentinas is, vliegen we vanuit Madrid met Aerolineas Argentinas naar Buenos Aires. In Madrid mochten we gebruik maken van de Business Lounge, wat het wachten op de vlucht natuurlijk wat aangenamer maakt.
Buenos Aires
Heel vroeg in de ochtend arriveren we, goed brak, in Buenos Aires. Na het hele gedoe bij de douane, (wat me echt zwaar tegenstaat rond een uur of 05.00 in de ochtend) vertrekken we naar ons hotel in de stad. Buenos Aires heeft twee airporten, Ezeiza is het internationale airport, dit is, afhankelijk van het verkeer zeker een uur rijden naar de stad. De andere airport is Aeroparque, dichter bij de stad gelegen, vanaf hier vertrekken voornamelijk nationale vluchten.
We logeren in het NH 9 de Julio, zoals de naam al doet verklappen, is het hotel gelegen aan de Avenide 9 de Julio. Een van de belangrijkste en drukste wegen van Buenos Aires. Mijn kamer zit aan de straatkant, maar ik ervaar geen overlast van het verkeer. Wel heb ik een fraai uitzicht over de Avenida 9 de Julio.
Lekker wakker worden zo!
Korte stadstour
Na een powernapje en een verlaat ontbijtje maken we onszelf klaar voor een korte stadstour waarbij we een aantal bezienswaardigheden van de stad bezoeken. Zo brengen we een bezoekje aan het Plaza de Mayo, bekend van de dwaze moeders en de Casa Rosada.
De Casa Rosada is waarschijnlijk het meest bekend door Evita, waar de balkon scene plaatsvindt. Aan dit belangrijke plein liggen nog een aantal andere overheidsgebouwen en een kathedraal. We brengen een kort bezoek aan deze kathedraal en gaan vervolgens verder naar de volgende bezienswaardigheid: de wijk La Boca.
La Boca is de meest kleurrijke wijk van Buenos Aires, tevens ook een gevaarlijke wijk waar de criminaliteit erg hoog is. Het is dan ook belangrijk dat je in 'El Caminito' blijft, een soort afgebakend gebied dat onder controle van de politie is. La Boca is bekend vanwege het voetbalstadion van de Boca Juniors, waar voetballegende Diego Maradona vandaan komt. Daarnaast zie je in de wijk veel terug van de tango, dat met enige regelmaat op straat gedanst wordt.
Ook bezoeken we het kerkhof van Recoleta, waar het graf van Evita, Eva Perón te vinden is. In vele reisboeken vind je de tekst "just follow the crowds and you know where to find the grave of Evita". Niets is minder waar... zonder gids is het graf lastig te vinden. De vorige keer dat ik op dit kerkhof was, was er bijna niemand en heb ik zeker een uur lopen zoeken naar het graf van Evita. En nu de tweede keer had ik het ook zeker niet gevonden zonder de gids. Buiten het graf van Evita is het een prachtig kerkhof met de meest diverse en mooie graftombes en mooie & bijzondere verhalen die hierbij horen.
Tango show La Ventana
In de avond bezoeken we een tango show, La Ventana. In 2011 ben ik ben een zeer kleinschalige tango show geweest in een wat kleiner café. La Ventana heeft meerdere zalen, afhankelijk van hoeveel bezoekers ze voor die avond hebben wordt er gekeken welke zaal er gebruikt wordt. Wij zaten in een relatief intieme zaal, maar wel met toch wel een man of 40 publiek gok ik. Het eten was heel lekker en de show was heel uitgebreid.
Vooraf aan de tango show kregen we een tango les in een aparte zaal, niet heel veel geleerd maar alsnog grappig. Zeker als groepsactiviteit.
El Calafate
Onze volgende bestemming is er eentje die al heel lang op mijn travellist staat: El Calafate in Argentijns Patagonië. Ik kan dan ook niet wachten om richting El Calafate te vertrekken. We hebben een binnenlandse vlucht vanaf Buenos Aires Aeroparque met Aerolineas Argentinas. Gelukkig heb ik een stoel aan het raam en het is de hele vlucht helder weer zodat ik lekker van de vlucht kan genieten. Veel kale, droge vlaktes en dan ineens verschijnen er blauw gekleurde rivieren op in het landschap, het eerste teken dat we er bijna zijn! Rivieren met gletsjer water vallen erg op in het verder grauwe landschap. Eenmaal geland in El Calafate is het al donker en zien we dus maar weinig van de omgeving. Het is even wennen aan de kou en flinke wind die er staat. Op de hotelkamer aangekomen is er van deze hele kou niets meer te merken, ze stoken het op naar standje sauna, zo vies! We verblijven in hotel Posada los Alamos, wat verder een prima hotel is met uitgebreid ontbijt en een spa.
Na het diner besluiten we met een klein groepje om een bezoek te brengen aan de Yeti Ice bar. Leuke ervaring, gezien ik nooit eerder in een ijsbar geweest ben! Je betaalt 1 bedrag om binnen te mogen en eenmaal binnen kan je onbeperkt alcoholische en non-alcoholische dranken drinken. We besluiten het niet al te laat te maken, morgen begint de dag alweer vroeg!
Parque Nacional Los Glaciares: Perito Moreno gletsjer
De dag is aangebroken waar ik al zo lang op gewacht had! In alle vroegte gaan we onderweg naar de Perito Moreno! De eerste 1,5 uur van de route zien we helemaal niets omdat het super mistig is. Geen idee door wat voor landschap we rijden. We maken een stop bij de entree van het nationale park, waar het nog steeds erg mistig is en we nog niets van de omgeving kunnen zien.
Het is vanaf de entrace nog bijna een uur rijden over de slingerwegen in het nationale park naar de gletsjer. Wellicht komt dat ook omdat het zo mistig bleef. Toen we dichterbij de gletsjer kwamen, ving ik tussen een ieniemienie stukje tussen de mist door in de verte mijn eerste glimp van de gletsjer op! Dat belooft wat!
Mini-trekking Perito Moreno
De mini-trekking Perito Moreno begint met een korte boottocht vanuit Puerto Bajo de las Sombras om aan de oostzijde van de gletsjer te komen. Helaas was het nog steeds mistig toen we op de boot stapten, dus ik verwachtte niet veel van het boottochtje qua zicht.
Toen we een om een berg heen vaarden, verdween de mist als sneeuw voor de zon en lag de Perito Moreno prachtig in de zon te shinen. Zo mooi! We gaan weer aan land en krijgen een korte uitleg over wat er gaat gebeuren. De bedoeling is dat we middels een korte wandeling door de natuur (met continu uitzicht op de gletsjer naar de rand van de gletsjer, waar we een voor een crampons (stijgijzers) ondergebonden krijgen. Vervolgens lopen moeten we zoveel mogelijk achter elkaar lopen en de gids volgen en betreden we het ijs.
Het uitzicht op de gletsjer is prachtig, overal liggen kleine blauwe meertjes en je kijkt uit over flinke ijspieken en de bergen in de omgeving.
We maken hier en daar stops waar de gids ons iets laat zien en vertelt, of een foto stop. Iets verder de gletsjer op werden we getrakteerd op een glaasje whiskey met gletsjer ijs! Proost!
Tijdens de wandeling op de gletsjer hoor je continu gekraak en gedonder, omdat er in de gletsjer telkens stukken ijs scheuren en afbreken. Geen paniek, een wandeling op de gletsjer is veilig! Goed om te weten is ook dat je echt aan de zijkanten van de gletsjer blijft en niet naar het midden van de gletsjer, dat is namelijk wel gevaarlijk!
Eenmaal terug aan land weer via het pad door de natuur terug naar de aankomstplaats van de boot waar we een lunch kregen. Niet verkeerd om te lunchen met zicht op de gletsjer waar je naar kan blijven kijken.
Perito Moreno
Na de lunch terug naar de boot en bus en rijden we verder naar het bezoekerscentrum van de Perito Moreno. We lopen over de wandelpaden tot we het eerst viewpoint bereiken. Wauw, vanaf hier kijken we bovenop de gletsjer en tegen de noordzijde aan. Nu pas zie je hoe immens groot de gletsjer is in lengte, breedte en hoogte. Amazing! We volgen de route en bij verschillende viewpoints bewonderen we de gletsjer. Op een bepaald moment dachten we te merken dat er een stuk van de gletsjer af zou gaan breken dus we besloten te wachten. En te wachten... te wachten en nog eens wachten. Iedereen verder was al lang terug naar het restaurnt gewandeld, maar wij besloten toch te wachten. En dat werd beloond! Met enorme kracht breekt er een ijsschots af, wat een geweld! Het geluid en de golven die het oplevert is echt prachtig! Na dit moment moesten we ook maken dat we bij het restaurant komen omdat de rest aan het wachten was (wel lichtelijk jaloers dat wij het afbreken en vallen gezien hebben, zij konden het namelijk wel horen.
El Chaltén
De dag begint vandaag weer in het donker. We gaan vandaag naar El Chaltén, wat nog zeker een uurtje of 4 rijden is vanaf El Calafate. Begin van deze rit beetje liggen dutten en sterren kijken (super heldere hemel). Halverwege maken we een tussenstop bij Parador La Leona, waar we een ontbijtje konden nemen en gebruik konden maken van de baños. Gelukig begon het toen wat lichter te worden en krijgen we ook wat meer mee van de omgeving (voornamelijk kale vlakte met een rivier).
Inmiddels wat wakkerder vervolgen we de route en krijgen we de eerste glimpen van het gebergte in zicht terwijl we langs het Lago Viedma rijden (gletsjermeer van de gelijknamige Viedma Glacier). Niet veel later verlaten we de Ruta 40 en zitten we op de weg die recht op El Chaltén af rijdt.... dit was een van de momenten waarop ik aan het wachten was, de lonely road met de bergen op de achtergrond.
We naderen El Chaltén, een klein bergdorpje wat met name uitvalsbasis is voor een van de vele trekkingen die je in dit gebied kunt doen. Omdat wij slechts een dagje op en neer gaan naar El Chaltén is er helaas geen tijd en ruimte voor een langere trekking.
Wij maken enkele van de kortere wandelingen, onder andere naar de Mirador de los Condores, vanaf waar je prachtige uitzichten hebt over de bergen en over El Chaltén zelf. Vervolgens wandelen we door naar mirador Las Aguilas, vanaf waar je uitkijkt op het Lago Viedma. De hike terug naar El Chaltén levert pachtige uitzichten op!
De combinatie wandeling naar beide de Miradores duurt ongeveer 1,5 - 2 uur (afhankelijk van je looptempo natuurlijk)
Overigens wordt ons verteld dat we super geluk hebben met het weer, omdat het de dagen ervoor alleen maar bewolkt was en super veel geregend had, terwijl wij vrij open weer hadden en vrij zicht!
Na de lunch maken we nog een korte wandeling naar de Chorillo del Salto (waterval). Dezer wandeling duurt vanaf El Chaltén ongeveer 3 uur. Omdat wij in deze regio in de herfst bezoeken zijn laat de natuur prachtige kleuren zien, wat deze wandeling extra mooi maakt.
Eenmaal terug in El Chaltén brengen hebben we een hotelinspectie, waarbij we hartelijk ontvangen worden met heerlijke hapjes en rode wijn! Een mooie afsluiter van deze dag! We rijden in een aantal uren weer terug naar El Calafate, waar we ook weer in het donker arriveren.
Rios de Hielo
Ook op de derde dag van ons bezoek aan El Calafate moeten we vroeg uit de veren. Vandaag rijden we weer richting het nationale park Los Glaciares, richting Puerto Bandera. Hier stappen we aan boord van een grote catamaran. Bij vertrek is het nog steeds donker, maar langzaamaan begint het wat lichter te worden. Dit levert prachtige beelden op!
Ik stond vanaf het begin al vrij veel buiten in zo'n punt van de catamaran, dit raad ik niet aan. Het is MEGA koud, vooral door de wind. Achteraf gezien zou ik het eerste deel van de route binnen in de warmte blijven en wanneer we dichterbij de gletsjers en ijsschotsen komen naar buiten gaan, maakt het iets aangenamer. De kou zat nu echt helemaal in me.
Maar zodra je de eerste blikken van de enorme Upsala gletsjer ziet is de kou snel vergeten. Heel dichtbij kan je niet komen, dat is te gevaarlijk, maar je kunt vrij ver de gletsjer op kijken vanaf deze afstand. Wat ook veel indruk op me maakt zijn een aantal van de ijsschotsen die ronddrijven voor de gletsjer. Hoe blauw dat ijs is!
Nadat we een poosje voor de gletsjer hebben rondgedobberd en langs een aantal ijsschotsen zijn gevaren vervolgen we de route naar de volgende gletsjer, de Spegazzini. Tijdens het varren ook vooral niet vergeten te genieten van de prachtige omgeving! We passeren nog een "hangende" gletsjer.... een gletsjer die zich terug getrokken heeft en nu met de tong zo'n 400 meter boven het Lago Argentino hangt.
We varen recht op de Spegazzini gletsjer af, deze gletsjer bereikt hoogtes van 135 meter en is ongeve 1,5 km breed. We kunnen redelijk dichtbij te gletsjer komen die er zo op het oog vredig bij ligt. Nadat we even voor de gletsjer hebben gelegen zodat iedereen goed foto's kan maken wordt de route terug naar Puerto Bandera.
Wauw dit was een uitstapje dat ik absoluut niet had willen missen! De Perito Moreno is natuurlijk de meest bekende gletsjer uit dit gebied, maar deze twee gletsjers zijn minstens zo bijzonder!
Onderweg terug naar El Calafate reden we langs twee gaucho's die bezig waren vee te verplaatsen. Mooi om ze bezig te zien in deze prachtige omgeving. Leuk detail over de weg terug naar El Calafate: als het helder weer is en je goed kijkt, kan je de toppen van de granieten toren van Torres del Paine in Chili zin liggen! Weet niet waarom, maar ik vond dat een leuk weetje.
Het is helaas weer tijd om dit prachtig gebied te verlaten. We moeten terug naar Buenos Aires. Blij dat ik bij op stoelnummer 6A zit, wan ik kan buiten kijken en wellicht nog een laatste glimp van de bergen, sneeuw of gletsjers opvangen. Dikke bummer toen ik in het vliegtuig binnenkwam lopen.... rij 6 is de enige rij in het hele vliegtuig waarbij stoel A en stoel F geen raam hebben. En ik kan je vertellen, dat is maf! En vooral heel benauwend, aan een raamkant zitten zonder raam.
Wauw, deze, korte maar intensieve reis was echt fantastisch! Ik heb genoten van elke minuut en ben ondersteboven van de schoonheid van de natuur en landschappen in Patagonië!