Noord-Argentinië 2011
In 2011 ben ik samen met een toen nog onbekende op het vliegtuig gestapt voor een reis van 8 maanden door Latijns-Amerika.
Argentinië was de eerste bestemming van onze reis! Het is natuurlijk even wennen aan elkaar en aan het nieuwe ritme qua tijd en cultuur, maar ik denk dat Argentinië een goede start is geweest voor deze fantastische lange reis.
Ohja, en die onbekende is inmiddels als jaren mijn beste vriendin!
Goed, september 2011 begon voor ons het grote avontuur! We hadden een soort van grove planning van wat we wilden doen en zien en in welk tijdsbestek ongeveer. We hadden niet zoveel extact gepland staan, behalve ons vrijwilligerswerk in Bolivia en de Inca trail die al wel gereserveerd stond. Argentinië was dus vrij open qua planning.
We vlogen met Iberia, Amsterdam - Madrid en Madrid - Buenos Aires.
Buiten het ietswat vreemde eten dat geserveerd werd hebben we prima vluchten gehad en is alles soepel gegaan.
Hoewel, die terminal wissel in Madrid met het treintje blijf ik irritant vinden.
Over dat eten gesproken, we kregen pasta met haai erdoor, ja je leest het goed.... haai! We hadden het al op voor we erachter kwamen, maar we hebben hier enorm om moeten lachen omdat we dat zo niet verwacht hadden.
Buenos Aires
Onze aankomst in Buenos Aires is op zich prima verlopen. Lang wachten bij de douane en een gescheurde flightbag, maar verder prima. Het was wel erg koud bij aankomst omdat er een flinke wind stond. We hadden stiekem gehoopt op een beetje warmte. Maar agh, we mogen niet klagen met het vooruizicht dat we hebben! Alles geregeld en wel stonden we een ruim uur later in het hostel.
We verblijven in het Milhouse Avenue Hostel, in een privé kamer, dat leek ons wel lekker na die lange vlucht en om de reis op te starten.
Onze eerste dag in Buenos Aires zijn we begonnen met het scoren van een sim-kaart en wat boodschappen. Ook waren we vrijwel direct getuigen en bijna deelnemers aan een grote demonstratie op de Avenida 9 de Julio.
Fietstour Buenos Aires
In de middag hadden we een fietstour door zuid Buenos Aires geboekt. Dit is echt een aanrader! Op de fiets rijden we door divers wijken, waaronder La Boca. La Boca is een erg kleurrijke wijk die er gezellig uit ziet. Wel is het een gevaarlijke wijk waar de criminaliteit hoog is.
Voor de wijk infietsten moesten alle camera's, sieraden, horloges etc. opbergen om zo onze veiligheid te kunnen waarborgen. De wijk is vooral bekend van het stadion van de Boca Juniors en voetbal legende Diego Maradona. De wijk beschikt over een gedeelte dat gecontroleerd en beveiligd is door de politie, je wordt dan ook geacht binnen dit stuk van de wijk te blijven.
Verder zagen we ook Puerto Madero, de moderne wijk van Buenos Aires, de Plaza Mayor, voornamelijk bekend van de dwaze moeders die hier nog altijd bij elkaar komen en een aantal bekende overheidsgebouwen. De bekendste is de Casa Rosada, die de meesten kennen van Evita, waar Evita het volk toezingt.
De fietstour was echt heel erg leuk, totdat...... ik midden in het centrum, zo'n 100 meter voor het eindpunt met fiets en al over de kop vloog. Auch! Het ene moment was ik aan het fietsen en het andere moment lag ik languit op de grond. Ik heb een flinke smak gemaakt en mensen kwamen van alle kanten aangerend om me te helpen opstaan. Kennelijk lag ik in een vreemde positie want ze kregen de fiets niet onder me vandaan. Gelukkig heb ik er buiten een blauwe knie verder niets aan over gehouden.
Tango show
In de avond zijn we naar een tango dinershow gegaan. Dit was leuk! Het was heel kleinschalig, in een klein cafétje (Bar Sur) ergens op een hoekje in San Telmo.
Naast ons waren er nog 2 andere personen aanwezig. We genoten van traditionele muziek en zang, en uiteraard de tango. Omdat we met zo weinig personen waren heeft het dansende koppel ons een lesje tango gegeven.
Onze tweede dag in Buenos Aires wilde we een beetje rustig aan doen. We zijn op ons gemak nog even naar de Plaza de Mayo gegaan, in de hoop dat er wat dwaze moeders zouden komen (die komen meestal elke donderdag). De verkiezingen zijn bijna, dus de kans dat ze niet zouden komen was groot. Er waren er dan ook maar twee.
Wel zijn we met de Peruaanse Miguel in gesprek geraakt, die ons de rest van de ochtend van alles over Buenos Aires heeft verteld en heeft laten zien. Heel leuk dat contact met de locals!
Cementerio de Recoleta
Later in de middag zijn we naar het kerkhof van Recoleta gegaan, wat met name bekend is van het graf van Evita. De Lonely Planet zegt "Follow the big crowd and you fill find the grave". Was het maar zo makkelijk Lonely Planet. Voor ons was het zoeken naar een speld in een hooiberg. Wij konden de beste Evita, oftewel Eva Duarte nergens gevonden krijgen. Er was geen 'crowd' aanwezig oo het kerkhof en die paar die er wel waren, waren ook z'n best aan het zoeken. Uiteindelijk, vlak voor sluitingstijd hebben we dan eindelijk het graf gevonden.
Leuk om te zien, maar niet heel speciaal. Agh, we hebben ons weer vermaakt.
In de avond zjin we nog even naar het Travel café geweest, wat een eindje verderop ons hostel zit. Heel gezellig, nieuwe mensen leren kennen, poging tot tango en salsa gedaan en genoten van een welverdiend, koud biertje! (of 2,3, 4... )
Watervallen Iguazú
Na Buenos Aires hebben we de boot genomen naar Uruguay (daarover meer in een los verhaal over Uruguay). Vanuit Uruguay zijn we per bus doorgereisd naar Pueto Igauzú. De busreis van Concordia (grensplaats in Argentinië) naar Puerto duurde maar liefst 12 uur! Hier en daar over hobbel de bobbel wegen, maar verder prima verlopen. Aangekomen in Puerto Iguazú zijn we op zoek gegaan naar een hostel.
We hadden mazzel, we kwamen een leuk hostel tegen mét zwembad. Niet verkeerd, aangezien het vrij warm is in Iguazú. We verblijven in hostel Peter Pan, waar we een dorm boeken, maar waar vervolgens niemand bij kwam en dus alsnog een privé kamer werd.
Zo snel als we konden hebben we de bus richting het Parque Nacional Iguazú genomen. Het duurt even voordat je echt in het park en daadwerkelijk bij de watervallen bent (stukken wandelen en met een treintje mee), maar als je er dan eenmaal bent, wow! We stonden allebei een beetje perplex! Zo veel watervallen bij elkaar, wat een kracht en geluid komt daar vanaf! Echt fantastisch!
Er zijn een aantal trails die je kunt lopen om zo van alle kanten de watervallen te kunnen bewonderen. Wij hebben alle trails gelopen, dit duurt in totaal een uurtje of 5-6. Zorg dus dat je voor de Argentijnse zijde van de watervallen voldoende de tijd neemt. Tijdens eens van de trails kan je vrij dichtbij de Argentijnse watervallen komen, let wel op dat je echt zeiknat wordt!
Als laatste zijn we naar helemaal bovenaan het park gegaan, waar je de 'Devil's Throat" (keel van de Duivel) vindt. Dit is in principe de Braziliaanse kant van de watervallen. De Devil's Throat is echt enorm, hier klettert met zoveel kracht zo ontzettend veel water naar beneden. Ook hier zijn we zeiknat geregend. Maar wat hebben we genoten van de dag!
-- Het is dus ook mogelijk om ook de Braziliaanse zijde van het park te bezoeken, hiervoor moet je de grens over en kan je het park daar bezoeken, dit is echter wat kleiner. Wij hadden geen zin in het gedoe aan de grens voor dat uurtje in het park daar, tevens zouden we de volgende dag weer vertrekken. --
We zouden de dag hierna vertrekken naar onze volgende bestemming, Salta. Echter ben ik s'nachts ziek geworden. Echt beroerd tot en met.... Overgeven, diarree, koorts (en daarbij nog de maandelijkse vrouwlijke ongemakken). Het was geen goed idee om aan een 26 uur durende busrit te beginnen op deze manier. Hierom hebben we moeten besluiten om een dag langer in Iguazú te blijven, ik kon echt niet reizen.
Toch maar ziek reizen....
Uiteindelijk hebben we na die ene extra dag Iguazú toch besloten om te gaan reizen. Ik nog steeds niet opgeknapt, maar in ieder geval iets stabieler en we hadden ligstoelen direct bij de wc. De busreis was pittig, 26 uur in totaal!
Aparte busreis overigens, we maken een stop, waar ineens alles uit de bus wordt geladen, zelfs de schoonmaakspullen als de dweil etc. werden meegenomen. Al het eten en drinken dat aan boord was. Heel vreemd. Wij maar even navragen of wij dan ook naar die andere bus moeten, maar nee dat hoeft niet. Prima. We vertrekken weer.... om vervolgens een kwartier later op een totaal andere plek weer stoppen om alsnog over te stappen op die andere bus. Oke dan, verder met de nieuwe bus dus,
s'Nachts kon ik als enige niet slapen, we maakten een stop waarbij een politie officier binnen komt. Ik vond het vreemd dat er op dit tijdstip, waarop iedereen lag te pitten een paspoort controle zou zijn. Nou, dat bleek ook niet zo te zijn. De agent ging in de stoel achter me liggen, waar hij een paar uurtjes heeft liggen slapen. Toen ik wakker werd was hij weer verdwenen.
Salta
Onze eerste dag ni Salta zijn we op ons gemak de stad gaan verkennen. Rondlopen door Salta is zeker geen straf, gezellig & koloniaal met een aangenaam klimaat.
We bezoeken een aantal kerkjes en pleintjes en gaan de cerro San Bernardo op vanaf waar je een fantastisch uitzicht hebt over de hele stad en omgeving.
Hierboven is het heerlijk rustig & relaxed. We raken aan de praat met een Nederlander die jaren geleden een fietstocht van 2 jaar heeft gemaakt van Alaska naar Ushuaia (Zuid-Argentinië), waarbij hij in Salta een vrouw tegen kwam. Hij besloot zijn reis naar het Zuiden af te maken, maar zodra hij daar is gearriveerd heeft hij direct besloten terug te reizen naar Salta. In maar liefst 50 uur aan een stuk busreizen is hij terug naar de liefde van zijn leven gegaan en is hier altijd blijven wonen. Zo'n bijzonder en mooi verhaal!
We verblijven in Salta overigens in het Exxes hostal. Edit 2021: volgens mij bestaat dit hostal niet meer; volledig onvindbaar en website werkt niet meer.
Quebrada de las Conchas & Cafayate
Samen met de Duitse Lena hebben we een dagje gepland naar Cafayate, waar je via de Quebrada de las Conchas kunt komen. Cafayate is na Mendoza een bekend wijngebied in Argentinië. Waar Mendoza met name bekend is om de rode wijn, de Malbec, is Cafayate juist meer bekend vanwege de wite wijn.
Cusco, de eigenaar van hethostel neemt ons vandaag mee en fungeert als gids! De dag begint lekker vroeg, om 06.00 uur gaat de wekker, zodat we om 07.00 uur kunnen vertrekken. De rit naar Cafayate duurt vanaf Salta een uurtje of 4, afhankelijk hoe vaak je stopt onderweg. Stoppen is namelijk zeker aan te raden! Zoals aangegeven, rjiden we via de Quebrada de las Conchas. Dit is een prachtig berglandschap, waar het erg warm is, maar vooral heel erg mooi! De rotsen hebben steeds andere kleuren en vormen. De groene kleur van de rotsen is ontstaan door de algen in de zee, dit hele gebied stond vroeger onder water. De diverse vormen zijn ontstaan door andere elementen als wind en/of golven. De bergen vertellen de lokale bevolking veel over de natuur en geschiedenis van dit gebied.
In een van de bergen is een Inca gezicht te zien, ook in deze regio hebben vroeger naar alle waarschijnlijkheid Inca's gewoond. Een stukje verder op de route ligt een reusachtige steen, die veel op een grot kikker lijkt. Wat blijkt toen we uitstapten en een van de omliggende bergen beklommen .... we hoorden mega veel kikkers kwaken! Bijzonder hoe er verschillende boodschappen verstopt zitten in de rotsformaties.
Een andere stop die je absoluut niet moet missen is de "Devil's throat" (I know ze gebruiken deze naam vaak). Een prachtige rotsformatie (soort kloof) waar je in kan en war de akoestiek prachtig is. Niet voor niets zit hier ook een man panfluit te spelen. Klinkt geweldig hier!
We maken vervolgens een langere stop, waar Cusco ons verrast met wijn en lama-vlees. Een soort mini picknick. Jammer genoeg ben ik nog steeds ziek en heb ik moeite met het eten en binnen houden van voedsel, waardoor ik het niet heb kunnen proberen.
Na een een bijzonder mooie rit komen we uiteindelijk aan bij een wijn Bodega (Vasija Secreta). We krijgen een rondleiding door de bodega en het hele proces van wijn maken wordt ons uitgelegd. Tevens is er een kleine wijnproeverij. Ook hier kan ik helaas niet aan mee doen, antibiotica kuurtje en wijn gaan niet zo goed samen. Vervolgens bezoeken we nog een andere Bodega (Domingos Hermanos), waar wederom een wijnproeverij was. Ondanks de buikpijn en dat ik niet mee kon proeven heb ik me toch goed vermaakt.
Verder brengen we in de middag wat tijd door in het plaatsje Cafayate zelf, leuk plaatsje, maar vrij toeristisch.
* Tipje: heb je meer tijd in deze omgeving ga hier overnachten en maak een leuke fietstour in het wijngebied!
Museo de Arqueologia de Alta Montaña
Omdat onze bus naar Mendoza pas einde van de middag vertrekt hebben we nog wat tijd over om in Salta te besteden. We hebben veel goeds gehoord over een museum aan de Plaza 9 de Julio (hét plein in Salta). Nu we toch wat extra tijd hebben willen we hier toch heel graag heen. Eenmaal op Plaza 9 de Julio aangekomen vonden we inderdaad een museum waar we besloten heen te gaan. Beetje zonde van onze tijd en geld, dit was namelijk niet het museum dat wij zochten. Besloten om dan toch maar terug naar het hostel gegaan, zagen we ineens het juiste musum: MAAM, Museo de Arquelogia de Alta Montaña! Op de valreep toch nog naar het museum gegaan.
In 1999 zijn er 3 bevroren Inca kinderen gevonden op de 6.700 meter hoge Llullailaco vulkaan gelegen op de grens tussen Argentinië & Chili. Deze kinderen zijn naar alle waarschijnlijkheid geofferd aan de zonnegod. Omdat de vulkaan zo hoog is, is het erg erg koud en vriest het. Dit maakt dat de spullen en de kinderen super goed bewaard zijn gebleven. In het museum kan je de Inca kinderen bewonderen, dat wil zeggen, 1 van de 3. Ze wisselen dit om de zoveel tijd af om ze zo goed mogelijk te bewaren. Wij zagen het oudste meisje van de gevonden kinderen. Ze zit in een hokje van glas waar het binnen -20 is. Het is een meisje van 15 jaar ongeveer en je kan de beschadigingen op haar huid en alles zien. Het is wel een beetje eng om er zo bij te staan, zeker wanneer er niemand anders in de ruimte is. Het lijkt alsof ze ligt te slapen en elk moment haar ogen open kan doen. Het is onwerkelijk en moeilijk te geloven dat dit echt een kind van de oude Inca's is. Het heeft in ieder geval veel indruk op me gemaakt en ik denk er vaak aan terug.
Mendoza
We reizen verder naar Mendoza. De busreis was vreselijk en duurde 20 uur. Het weer in Mendoza is aangenaam wat alles weer helemaal goed maakt! De eerste dag in Mendoza doen we alles op ons gemakje en lopen we wat rond in de sta & skypen we met het thuisfront.
We doen in Mendoza zelf niet zo heel veel, we trekken er wel op uit in de omgeving!
Thermas de Cacheuta
De bedoeling was dat we om 09.00 uur opgehaald worden voor een dagje naar een natural Spa in de bergen nabij Mendoza (de Andes). Uiteindelijk werd dit 10.00 uur... op zich niet zo'n probleem, alleen denk je na verloop van tijd dat ze je vergeten zijn.
De rit naar de Spa toe is mooi en eenmaal gearriveerd bij de Spa is het er prachtig en de warm waterbronnen zijn heerlijk! We nemen een modderbadje, nemen een massage en genieten van de uitgebreide lunch (die inclusief is), thank god dat ik me eindelijk weer wat beter voel! Dit alles in deze prachtige door bergen omringde omgeving. We hebben een heerlijke dag, wat ons goed doet na al die ellendig lange busritten.
Parasailen Mendoza
De tweede activiteit die we vanuit Mendoza ondernemen is parasailen! Zo'n zin in!
Ook hier werd onze ophaaltijd met ongeveer en uur verlaat, dus niet om 15.00 uur, maar tegen 16.00 uur. Per landrover rijden we met de twee mannen die met ons de vlucht doen rijden we via een slingerend zand/stenen weggetje zonder vangrail de bergen in. Een beetje spannend vinden we dit wel, niet voor niets staan er kruisjes lang de kant van de weg en hier en daar een graf.
De berg waar we vanaf gaan springen/vliegen is iets hoger dan 1km. Eenmaal boven worden gelijk alle spullen uitgepakt en krijgen wij onze tuigjes met stoel aan. Niet veel later zijn we ready for take-off. Alles gaat heel snel en voor ik het weet hang ik in de lucht. Wow, wat een prachtig uitzicht! Ik had geluk, we konden ongeveer een kwartier in de lucht zweven. Desi heeft pech, zij kunnen niet de juiste wind vangen waardoor ze al vrij snel aan de verkeerde kant van de berg, tussen de cactussen moesten landen. Het duurt ongeveer een uur voor Desi en haar flight partner weer terug bij ons zijn (worden opgehaald met de auto). We konden er wel om lachen, dat het toch weer een van ons moest gebeuren.
In Mendoza eindigt onze reis in Argentinië, vanaf hier reizen we per bus verder naar Santiago in Chili. Dit is een van de mooiste busreizen die ik ooit gemaakt hebt. Hierover meer in het aparte reisverhaal van Chili.