Jordanië - 2014
Een al wat langer gekoesterde wens was een reis te maken naar Jordanië. Met name Petra wilde ik graag met eigen ogen bewonderen, en helemaal in de avond, waarbij alles vol gezet wordt met kaarsen. Eind augustus 2014 was het zover!
Ik weet het, augustus voor Jordanië niet perse een goede reistijd, want het kan er in de zomer erg warm, zeg maar gerust heet worden. Maar met een vakantie die mogelijk was in deze periode en goede deals besloten Desi en ik toch in augustus te vertrekken.
Aankomst Aqaba
We vliegen met TUIFly naar de stad Aqaba in Jordanië. De vlucht is een combinatie vlucht met Hurghada in Egypte. We maken dus eerst een tussenlanding in Hurghada om passagiers van boord te laten en door te vliegen naar onze eindbestemming Aqaba.
Aangekomen in Aqaba verloopt alles vrij soepel, de airport is niet zo groot dus ook de bagage is redelijke snel terecht. Omdat we met TUI waren stond er ook een transfer voor ons klaar die ons naar ons hotel in Aqaba stad brengt.
We verblijven in het 5 sterren Mövenpick resort & Residences Aqaba. Wij verblijven vaak in hostels en minder luxe hotels, dus dit was voor ons een waren verassing. Zo luxe hadden we nog niet vaak meegemaakt, ondanks dat het een bewuste keuze is, is dit wel een keer leuk. Meer specifieke informatie over dit hotel vind je hier.
Aqaba
Aqaba ligt aan de rode zee en is gezellig druk, heeft veel restaurantjes en winkeltjes en het voelt niet aan als stad. Wanneer je aan het strand bent zie je aan de overzijde de Israëlische badplaats Eilat.
Op het strand hangt een relaxte sfeer met vakantiegangers genietend van zon, zee en strand.
De sfeer in het centrum is prettig en iedereen spreekt voldoende tot goed Engels, gesprekken voeren met locals is geen probleem.
Geluk bij een ongeluk
Mijn verleden met ongelukjes tijdens een reis is ook deze keer meegereisd: we lopen net het hotel uit op zoek naar een restaurantje om te eten. Nog voor we het terrein van het hotel af zijn, mis ik een soort gootje, waardoor ik blijf steken en languit voorover op de grond klets. Resultaat: een vervelende, lelijke, bloedende wond net boven mijn voet, bij de enkel. Uiteraard waren er weer toeschouwers bij aanwezig, er stonden vele taxi’s te wachten. Een van de chauffeurs kwam gelijk naar ons toe, om te helpen en hij had ook een EHBO kitje in de auto liggen, dus hij ontsmette en verbond mijn voet. We raakten aan de praat en zo eindigden we met Mohammed, later onze “Mo” in een lokaal restaurantje dat verstopt zat, zonder andere toeristen maar wel het lekkerste eten dat we in Jordanië gegeten hebben. Gelijk bespreken we met Mo wat we allemaal willen doen in de beperkte tijd die we in Jordanië hebben en zo besloten om de komende dagen met Mo op pad te gaan. Onze privé gids & chauffeur!
King's Highway
Zoals eerder aangegeven staat een bezoek aan Petra bovenaan onze to do lijst. Petra is een van de zeven nieuwe wereldwonderen en is absoluut een bezoek waard. De mooiste route van Aqaba naar Petra gaat via de ‘Kings Highway”, die aangeduid wordt met Regional Highway 35. Deze weg is van oudsher een belangrijke handelsroute, hij begint aan de grens met Syrië en eindigt nabij de provinciegens Ma’an & Aqaba. Er liggen meerdere archeologische bezienswaardigheden langs de route en een prachtige uitzichten. Echt amazing!
We arriveren in de stad Wadi Musa, waar de stad Petra gelegen is. We stoppen bij een uitzichtpunt waar we een uitzicht hebben over de Vallei van Mozes, waar Petra tussen verstopt ligt. Ook kijken we op Mount Hor, ofwel Mount Aaron, waar Aaron, de broer van Mozes begraven is.
De oude stad Petra
We rijden verder naar het Petra visitors centre, waar Mo ons allen laat. Omdat Mo geen officiële Petra-gids is kan hij niet mee naar binnen. Voor ons geen probleem, we struinen het gebied ook graag met tweeën af. De naam Petra stamt uit het Grieks, dat deze naam gegeven heeft aan de hoofdstad van de Nabateeërs. Zij noemden de stad Raqmu. De stad is zeer waarschijnlijk opgebloeid omdat het aan een aantal belangrijke handelsroutes gelegen was, waardoor velen de stad passeerden.
De stad is gelegen in een dal en alleen te bereiken via smalle kloven (Siq’s) en is ontzettend groot en uitgebreid. We komen als eerste langs de langs de Obelisk tombe & de Bab as-siq.
Maar Petra is vooral bekend door “the treasury” oftewel Al Khazneh dat de meeste mensen wel kennen van foto’s.Om deze enorme uitgehakte tombe te bereiken moet je ook een Siq door lopen, wat een beetje spannend is omdat je elke keer denkt, zo na de volgende bocht de tombe zichtbaar zijn, en elke keer moet je toch nog een stukje verder.
Maar dan….. sta je recht voor deze prachtige in rots uitgehakte graftombe die ontzettend goed bewaard is gebleven. Na een fotosessie wandelen we verder en komen we de meest prachtige formaties tegen. We lopen via de “straat van Facades” waar we aan het einde kleinere tombes tegenkomen die diende als graftombes voor de minder rijken. We komen het “theater”tegen, dat plaats bood voor zo’n 8.000 personen. Naar alle waarschijnlijkheid hebben er vele kleine tombes moeten sneuvelen voor het uithouwen van de rotsbanken binnen het theater.
Vervolgens komen we het urnengraf tegen, een van de koningstombes waar de voornaamste Nabatese koningen begraven werden. Ook passeren we het ‘Korintische graf’, wat in bouwstijl het meest te vergelijken is met Al Khazneh (the treasury). Helaas is deze graftombe erg verweerd, waarschijnlijk omdat het niet zo goed beschermd (in een kloof) gelegen is.
The treasury van bovenaf
We hebben begrepen dat er een hike te doen is, waarbij je op een afgelegen plekje komt waarbij je vanaf boven op Al Khazneh kijkt. Dit willen we natuurlijk niet missen!
We beginnen aan een hike naar een panoramische uitkijkpunt. Dit is met name klimmen, wat met mijn omgebonden voet en de brandende zon niet mee valt, maar het levert prachtige uitzichten op!
Enige wat we weten is dat we bij het uitzichtpunt van de route af moeten wijken om bij de plek te komen waar we willen komen. Het is een gokje waar je dan het pad verlaat. Onze eerste gok was de verkeerde, waardoor we er ongeveer 30-40 minuten langer over deden om bij de gewenste plek te komen. Maar eenmaal op dat “speciale” plekje, hadden we mooi uitzicht op te treasury beneden.
Door onze opgelopen vertraging konden we er niet heel lang van genieten en moesten we met enige snelheid ook weer terug naar beneden, en dan nog helemaal terug naar de ingang waar we weer met Mo afgesproken hebben. Dat was een race tegen de klok, want al met al is het echt een flinke afstand die je aflegt. We zijn door Petra heen gerend, ons kapot gezweet en nog net niet in tranen. Onderweg nog overwogen een kameel of ezel (tegen betaling) te nemen, maar besloten toch op eigen kracht te gaan. Uiteindelijk waren we te laat bij Mo, maar die vond het gelukkig niet zo erg.
Petra by night
We zijn gaan lunchen in Wadi Musa en hebben daar onze tijd zitten vergapen tot we weer terug naar Petra konden. We hebben namelijk ook een ticket gekocht voor het avond bezoek. De route naar de Siq, de Siq zel en de treasury zijn helemaal vol gezet met lampions met brandende kaarsjes wat echt magisch is. Vooral bij the treasury zelf is dit zo mooi! Romantisch als het lijkt deel je dit moment met een hele horde andere toeristen, maar dat mag de pret niet drukken. Er wordt een verhaal verteld en er wordt muziek gemaakt, wat door de ligging in een kloof een mooi effect geeft.
Na dit magische moment wordt je verzocht Petra weer te verlaten en wandelen we de hele route weer terug war onze Mo ons weer opwacht en we rijden vervolgens terug naar Aqaba,waar we laat op de avond weer arriveren.
Wadi Rum woestijn
Een tweede must see is wat mij betreft de Wadi Rum woestijn. Een van de mooiste woestijnen ter wereld waar vele (granieten) bijzondere rotsformaties te vinden zijn. Wadi Rum is bekend door de verhalen van Lawrence of Arabia, die in de Eerste Wereldoorlog vanuit deze plek te bedoeïenen wist te overtuigen om in opstand te komen tegen de Turkse bezetters en zo bij verassing Aqaba in te nemen.
Wij vetrekken wederom met onze gids Mo richting Wadi Rum. We rijden naar een klein dorpje, Wadi Village, net voor de woestijn, waar we onze bedoeïen gids ontmoeten die ons mee de woestijn in neemt. Mo kent de weg niet en je verdwalen in een woestijn is easy.
We beginnen ons Wadi Rum avontuur op kamelen. Gewapend met hoofddoek tegen de zon en opgetuigde kamelen vertrekken we in rustig tempo naar de eerste bezienswaardigheden. Deze eerste stop is de beroemste plek van Lawrence of Arabia, waar ook de inscripties te vinden zijn die hij in de rots(en) heeft gekerfd. Nadat onze gids ons tekst en uitleg heeft gegeven gaan we per kameel terug naar het Wadi Village, waar inmiddels al een jeep voor ons klaar is gezet.
Even voor de beeldvorming, deze jeep lijkt nog uit de steentijd te komen, je kijkt door een aantal gaten door de bodem naar het zand, de pook is een metalen staaf en de ramen functioneren ook niet meer geheel zoals het zou moeten. Over airco zullen we het maar helemaal niet hebben!
Al Ramal
We rijden flinke afstanden door de woestijn, waarbij de uitzichten geweldig zijn! Zo wijds en bijna onaards! De jeep is de perfecte manier om van deze magnifieke landschappen te genieten. We maken een eerste stop bij de Al Ramal Red Sand Dune. Een enore zandduin die je kunt beklimmen, niet perse eenvoudig want loszand! Maar eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht over de woestijn en de diverse rotsformaties, De toch naar beneden gaat wat makkelijker, vergeet eenmaal beneden niet om een kuub zand uit je schoenen te schudden!
Khazali Siq/ Canyon
Onze volgende stop is bij de Khazali Canyon of Siq. Wederom indrukwekkende rotsformaties waar en kloof tussen is ontstaan. We wandelen de kloof in waar we diverse inscripties van het vroegere Nabateaanse alphabet vinden. Het is een beetje klimmen en klauteren, niet zonder gevaar wan de rotsen zijn heel erg glad. Maar zeker de moeite waard om de kloof in te klimmen.
Um Fruth Rock
We vervolgens onze route en komen de mooiste formaties tegen. Zo rijden we langs de 'Cow Rock' en stoppen we daadwerkelijk bij de Um Fruth Rock, waar een soort van stenen brug is. Het is mogelijk om hierboven op te komen, dit gaat echter via een beetje een tricky klim, een van de rotsen op. Die wederom vrij glad zijn, zeker met de gympies die ik draag en mijn nog steeds in verband gewikkelde voet. Maar Mo weet ons te overtuigen en we wagen ons eraan. Stiekem vind ik het best spannend en ben dan ook heel blij wanneer we boven aangekomen zijn. Het is dan nog een stukje lopen de "brug" op. Het is wel super gaaf om daar te staan en te beseffen hoe hoog het eigenlijk is! Na een aantal foto'sgemaakt te hebben wagen we ons aan de route terug naar beneden. Deze vind ik denk ik nog net wat enger, omdat je dus de diepte in kijkt. Ik heb dit grotendeels op mijn billen gaan...
Wederom terug de jeep in, waar het ook nog even spannend wordt, aangezien de gids ineens stopt, zich omdraait, mij aankijkt en zegt 'jij gaat nu rijden". Wie mij een beetje kent weet dat ik niet van autorijden hou en zeker geen waaghals ben op de weg. Dus rijden in dit oude wrak in het loszand zonder dat er echt een vaste weg is, was best even slikken. Maar, ik wil me niet laten kennen dus ik ga vol goede moed achter het stuur zitten. Het grote voordeel is toch wel dat er verder geen verkeer is om rekening mee te houden.
Um Sabatah
De ener laatste stop van de dag is bij Um Sabatah. Hier word er door de gids een kleedje neergelegd en krijgen we tot onze grote verassing thee geserveerd uit een grote, mooie zilveren theekan. Het is wachten tot de zon onder zal gaan. We kletsen wat en genieten van het uitzicht, wat steeds veranderd van kleur door de zon die steeds lager komt te hangen. Uiteindelijk verdwijnt hij achter de rotsen in de verte en hebben we genoten van een van de mooiste zonsondergangen van m'n leven!
Uiteraard rijdt ik niet zelf verder in het donker, dat laten we aan de professional over!
Overnachten in de woestijn
Na een hobbelig ritje arriveren we bij ons "kamp" voor de nacht. We blijven vannacht in Wadi Rum slapen. Er zijn tientallen zogenaamde Bedouin camps, waarbij een soort hutjes/tenten staan om te overnachten. De meeste camps zjin vrij basic, al zijn er ook prachtige, luxe camps die zelfs eigen sanitair aanbieden. Wij verblijven in een basic camp, waarbij we een tweepersoonshutje toegewezen krijgen. Het is een beetje een muffig, claustrofobisch ding. We besluiten dat we allen onze spullen in het hutje leggen, en nemen de matrassen en dekens mee om in de buitenluchten onder de sterren te slapen. Dat is tenslotte ook wat je eigenlijk wil natuurlijk!
Er verblijft niemand anders in het camp deze nacht, dus het is heerlijk rustig!
We krijgen een diner geserveerd, geheel in stijl natuurlijk. Na het diner beklimmen we samen met Mo een rots die nabij het camp gelegen is, waar we op een kleedje naar de super heldere sterrenhemel kijken. Mo heeft een verassing voor ons, hij heeft blikjes bier bij zich! Voor de goede orde alcohol is in de meeste camps niet toegestaan en wordt ook niet geserveerd. Helemaal prima natuurlijk! Echter, de verasing van Mo was leuk en zo genieten we van een heerlijk biertje! Later verhuizen we naar een heuvel, gewoon in het zand waar we kletsen en van die prachtige sterrenhemel blijven genieten. Op gegeven moment wordt het erg frisjes, en is Mo inmiddels in slaap gevallen en niet wakker te krijgen. We willen graag terug naar het camp, maar liever niet zonder Mo. Uiteindelijk na diverse geluidjes maken, hoesten en proesten wordt hij eindelijk wakker!
Terug in het camp maken we ons klaar voor de nacht en kruipen we onder de dekens en vallen onder de sterren in slaap. De volgende ochtend was de planning om de zonsopgang te gaan bekijken, echter zowel Mo als Desi worden niet wakker van meerdere wekkers, dus ik besluit er alleen op uit te trekken. Ik ben hier immers (waarschijnlijk) maar 1 keer en wil deze kans niet voorbij laten gaan. Lopend verlaat ik in mijn eentje het camp, ga een soort van heuvel op waar ik ga zitten en wacht tot de zon op komt. Prachtig! En wat een mooi moment eigenlijk, zo in je eentje, zo klein in deze weidse omgeving. Nadat de zon al eventjes op is loop ik terug naar het camp waar de twee doornroosjes inmiddels ook ontwaakt zijn. We pakken onze spullen in, genieten van een ontbijtje en springen weer de jeep in.
Met de oude jeep rijden we terug naar Wadi Village, waar we afscheid nemen van de gids en een saniaire stop maken en wat nieuw koud water inslaan. Met de auto van Mo vertrekken laten we Wadi Village en daarmee de woestijn achter ons. Op naar de Dode Zee!
Onderweg zien we nog wel Lawrence'of Arabia's 'Seven Pillars of Wisdom' en komen we langs de spoorlijn die een deel van de woestijn passeert.
Dode Zee
Wie Israël of Jordanië bezoekt zal beslist een stop maken bij de Dode Zee, die erom bekend staat dat je op het water kunt drijven en dat het niet mogelijk is om er daadwerkelijk te zwemmen, dit alles door het hoge zout gehalte in het water.
De route naar de Dode Zee is weer super mooi. Via slingerende bergwegen, diverse klimmen en door dalen passeren we meerdere bezienswaardigheden.
Zo passeren we het Wadi Mujib Nature Reserve en de dam die hier gelegen is. Ook maken we een korte stop ter ontspanning bij de Hammamat Ha'In Natural Spa. Dit is gelegen in de natuur tussen de rotsen. Er zijn diverse warm water bronnen die vanuit de bergen komen. Zo is er ook een waterval waar relatief warm water naar beneden komt. Je kunt daar onderstaan, je moet daarvoor een soort inkeping (waarschijnlijk uitgehakt) van de rots in. Dit is dé hoofdattractie van het geheel, want hier staat dus een rij voor. Wij vonden deze stop niet heel bjizonder, maar opzich wel fijn om even af te koelen. Mocht je hier ook naar toe gaan, hou er dan rekening mee dat jij al snel de attractie wordt. Wij hebben meerdere keren fotoshoots gehad met Jordaanse families die met ons op de foto moesten, twee blanke dames in bikini. (Bijna alle vrouwen baden in een Boerkini, westerse badkleding is ook toegestaan!).
Onderweg naar de Dode Zee zie je de Dode Ze al meermaals beneden en/of in de verte liggen. Rondom de Dode Zee liggen meerdere Bijbelse plaatsen te vinden. Zo ook de ' Zuil van Lot's vrouw'. Het verhaal gaat dat lot's vrouw is veranderd in een zoutpilaar door haar ongehoorzaamheid aan God's wil. Deze pilaar staat langs de Dode Zee en op exact dezelfde plaats aan de overkant van de zee staat eenzelfde pilaar in Israël.
Mount Nebo
Voor we daadwerkeijk de Dode Zee in gaan, maken we een stop bij Mount Nebo. Dit is niet alleen het hoogste punt van Jordanië, maar ook een belangrijke heilige plaats. Dit is namelijk de plaats vanwaar Mozes het beloofde land mocht zien en waar hij ook is gestorven.
Boven op de berg heb je niet alleen een prachtig uitzicht over de omgeving, zoals aangegeven het 'beloofde land'. Je vind een uitkijkpunt over de Westelijke Jordanoever (Israël). Daarnaast is 'Siyagha' hier te vinden, de memorial van Moses en is een belangrijke Christelijke Heilige plaats. Maar ook voor Joden en Moslims is Mount Nebo een belangrijke berg.
Op de berg is tevens een kerk en de Abu Bado, een grote ronde steen die als deur gebruikt werd.
Dobberen op de Dode Zee
Het moment waarop we natuurlijk héél nieuwsgierig naar zijn is dan eindelijk daar....Blijf je echt drijven op de Dode Zee en kan je niet zwemmen in deze zee? We gaan het meemaken, want we staat op het strand aan de Dode Zee!
Maar meteen de proef op de som nemen dan! We kleden ons uit en we snellen ons richting het water. Wat direct op valt, het water is erg warm. Dus wanneer je denkt een frisse duik te nemen, you are wrong! Eenmaal in het water merk je dat het water een beetje prikt op je huid Niet heel hinderlijk, maar je merkt het wel. Bij wondjes prikt het heel erg en is het niet zo prettig!
De eerste test die we willen doen is, blijf je drijven? Ja! Je blijft zeker drijven. Het lukt ons zelfs om een tijdschrift te lezen, zonder dat deze nat wordt omdat we moeite moeten doen om gestrekt op het water te blijven liggen.
Dan de tweede vraag: kan je echt niet zwemmen? Nee! Dit kan inderdaad (bijna) niet. Het is heel lastig om echt een stuk te zwemmen, omdat je lichaam bijna meteen weer omdraait naar je rug kant.
We besluiten ons nog even helemaal in te smeren met klei uit de Dode Zee... dat schijnt goed te zijn voor je huid. Flink smeren en ineens staan daar twee donkere monsters. Het moeten even intrekken en vervolgens kan je het gaan afspoelen. Raad ik dit aan? Nee....
Het is zo ontzettend warm dat die klei laag op je lichaam heel onprettig aanvoelt en als je dan het water in rent om af te spoelen dan kom je in het warme water terecht, wat het geheel alleen nog maar warmer maakt. Maar goed, het hoort bij de Dode Zee ervaring, dus dan pak je dat eventjes mee.
Het is inmiddels al later op de middag, en we moeten nog een flinke rit terug naar Aqaba. Onderweg beetje liggen dommelen en genoten van de zon die ondergaat in Israël. Uiteindelijk arriveren we wat later in de avond weer in Aqaba, moe maar voldaan van deze trip!
De Rode Zee
Aqaba is gelegen aan de Rode Zee. Ons hotel heeft een strandje aan de Rode Zee, waar we gebruik kunnen maken van ligbedjes en kunnen genieten van de zee. Op zich is de Rode Zee niet heel bijzonder, als je puur naar de zee kijkt. Wat wel leuk is dat je aan de overzijde Eilat, Israël ziet liggen, ook een populaire bestemming voor zonvakanties. De Rode Zee schijnt wel heel mooi te zijn voor duikers, maar daar heb ik geen ervaring mee dus daar durf ik niets over te zeggen.
Wij hebben ook de mogelijkheid het strand te bezoeken in Tala Bay, waar een ander Mövenpick hotel gelegen is. Met een gratis shuttle bus kunnen we naar Tala Bay toe. Hier is het strand veel mooier en uitgestrekter en is wat verder afgelegen van de stad.
De Rode Zee per boot
Onze gids Mo heeft ons samen met een vriend van hem uitgenodigd om te gaan varen op de Rode Zee. Een vriend van hem heeft namelijk een boot en ze vinden het leuk ons een middagje mee te namen. Een beetje huiverig zijn we wel, want je bent natuurlijk volledig afhankelijk van die twee mannen, er is niemand anders bij en we twijfelen een beetje aan de bedoelingen.
Uiteindelijk komen we er niet echt onderuit en gaan we dus maar mee.... Gelukkig niks geks gebeurd en een hele gezellige middag gehad.
Ze hadden drankjes en wat snacks meegenomen, dus we konden we genieten van de zon, zee en de omgeving. Ook kunnen we snorkelen en zwemmen. Al met al een leuke en gezellige middag en toch een andere manier van genieten van de Rode Zee dan alleen maar vanaf het strand.
Onze korte reis naar Jordanië was echt fantastisch! Zeker eentje om nooit te vergeten!
Ondanks dat Latijns-Amerika altijd m'n grootste liefde en passie is, staat Jordanië echt in de top 3 van mooiste reizen die ik gemaakt heb!
Wat een geweldig, super gastvrij land! De lokale bevolking is zo vriendelijke en behulpzaam en het eten is zo lekker, ondanks het feit dat ik niet dol ben op lamsvlees wordt het hier zo goed klaargemaakt. Qua landschappen en bezienswaardigheden & cultuur is dit een ware parel!